Merhaba...

Merhaba...

Google plus'da yazdığım fıkrayı paylaşmak istedim;

Vatandaş bir gün açıkmış ve yol üstü açlığını bastırmak için, parkın yanında bulunan büfeden kocaman bir tost yaptırmış. Tostunu rahat rahat yemek için yandaki parkın içine girmiş. Ve tam yemeğe başlayacakken yanına bir köpek gelmiş ve adama musallat olmaya başlamış. Adamda köpeğe;

- bak köpek git işine yoksa sana bir kara çalarım doğduğuna pişman olursun !!

Köpek ya dinler mi musallat olmaya devam etmiş. Niyetinde tostun bir kısmı ile aç karnını doyurmak var. Bu sefer adam dediğini yapmış. Bankın üstüne çıkarak yüksek sesle;

- İmdat !! köpek kuduz....Köpek kuduz...kuduz.....

diye bağırmış. Çevrede bulunan ahalide köpeğe taşlı sopalı saldırarak oracıkta canını almışlar. Adam da (!) tostunu kurtarmış ve afiyetle yemiş.

Şimdi bu hem fıkra hemde bir fikir veren anlatım. Bu fıkradaki duruma düşen toplumumuzda birçok kişiye şahit olmuşuzdur. Sorgulamayan, bilinçsiz, dar kafalı kişileri kullanan kişi veya topluluklar her daim olmuştur. Bende bu durumdan nasibini almış biriyim. Faşist şahıslardan oluşan, birbiri ile organize olmuş kişilerin, oyunlarına çok geldim. Umarım gelecek güzel olur. Son olarak konu ile bağlantılı William Gibson'un ;

" Kendinize depresyon ya da itibar kaybı teşhisi koymadan önce, çevrenizdekilerin aşağılık insanlar olmadıklarından emin olun." sözü yerinde olacağını düşündüm. Saygılarımla..

#didactic