Zoe Hawk

Wiem w sposób, którego nigdy wcześniej nie znałem, że nie ma dokąd pójść, nic do zrobienia i nikogo, kogo mógłbym poznać. Głos w mojej głowie wciąż recytuje te moje stare zasady. Głos jest jego głosem, a głos jest również moim głosem. I są inne głosy, głosy, których nigdy wcześniej nie słyszałem, głosy, które wydają się być martwe lub umierać w wielkiej księżycowej ciemności. Bardziej niż kiedykolwiek, jakiś nowy układ wydaje się być na miejscu, jakiś dramatyczny i nieznany układ — wszystko, aby znaleźć uwolnienie od tego rozdzierającego serce smutku, którego doświadczam każdej minuty dnia (i nocy), tego zabójczego smutku, który wydaje się, że nigdy mnie nie opuści, bez względu na to, gdzie pójdę, co zrobię lub kogo kiedykolwiek poznam.

I know in a way I never knew before that there is nowhere for me to go, nothing for me to do, and no one for me to know. The voice in my head keeps reciting these old principles of mine. The voice is his voice, and the voice is also my voice. And there are other voices, voices I have never heard before, voices that seem to be either dead or dying in a great moonlit darkness. More than ever, some sort of new arrangement seems in order, some dramatic and unknown arrangement—anything to find release from this heartbreaking sadness I suffer every minute of the day (and night), this killing sadness that feels as if it will never leave me no matter where I go or what I do or whom I may ever know.

Thomas Ligotti, "The Bungalow House", Teatro Grottesco

Samuel Araya

Santiago Caruso (Argentine, b. 1982, Quilmes, Buenos Aires, Argentina) - Flood of Justice, 2020, Paintings: Oil on Paper

Les Chasseuresuses (lub Łowczynie) opiera się na micie o Artemidzie (córce Zeusa), znanej z tego, że prosiła ojca, aby pozwolił jej pozostać dziewicą. Była nieokiełznana i nieokiełznana, z natury dzika; żaden mężczyzna nie mógł nad nią dominować. Na obrazie Artemida jest przedstawiona jako dziewicza łowczyni, otoczona innymi dziewiczymi nimfami, które towarzyszą jej i chronią ją za pomocą psów. Stewart był pod dużym wpływem klasycznej konwencji historyczno-artystycznej, której przestrzegał. Przedstawia Artemidę stojącą na pierwszym planie z dwoma siedzącymi towarzyszkami u boku. W tle wesołe nimfy tańczą w zwiewnych, lekkich sukienkach. Widać, że artysta zbagatelizował polowanie, a święto końca XIX wieku zamieniło się w arkadyjskie świętowanie w rozproszonym świetle słonecznym łąki. Artysta pochodził z bogatej rodziny, co dawało mu swobodę malowania czegokolwiek. Jednak jego artystyczne skupienie było na eleganckich tematach, ponieważ był głęboko zanurzony w paryskiej wyższej klasie społecznej. Na początku swojej kariery Stewart tworzył portrety towarzyskie, ale później przesunął się w stronę mitologicznych tematów, jak widać w tym dziele, łącząc współczesne paryskie życie z klasycznymi odniesieniami. W czasie powstawania obrazu nastąpił wzrost niezależności kobiet, przyjmujących role wykraczające poza tradycyjne życie domowe, co oznaczało wyraźną zmianę norm społecznych dotyczących kobiecości i wypoczynku. Strój myśliwski postaci i otoczenie sugerują mieszankę wpływów wiejskich i miejskich, podkreślając zmieniający się styl życia epoki.

LES CHASSEURESSES /1899/ by JULIUS LEBLANC STEWART

Les Chasseuresuses (or The Huntresses) is based on the myth of Artemis (daughter of Zeus), known for asking her father to permit her to remain a virgin. She was untamed and untameable, inherently wild; no man could dominate her. In the painting, Artemis is portrayed as a maiden huntress, surrounded by other maiden nymphs who accompany and protect her with the help of hounds.

Stewart was greatly influenced by the classic art historical convention he followed. He depicts Artemis standing in the foreground with two seated attendants by her side. In the background, jovial nymphs are dancing in flowing light dresses. It's clear the artist has deemphasized the hunt, and the fête of the late nineteenth century has turned into an Arcadian celebration in the dappled sunlight of a meadow

The artist came from a wealthy family, giving him the liberty to paint anything. However, his artistic focus was on elegant subjects as he was deeply immersed in Parisian high society. Early in his career, Stewart's works featured society portraits, but he later shifted towards mythological themes as seen in this piece, blending contemporary Parisian life with classical references.

At the time of the painting's creation, there was a rise in women's independence, embracing roles beyond traditional domesticity, marking a clear shift in societal norms regarding femininity and leisure. The characters' hunting attire and setting suggest a blend of rural and urban influences, highlighting the era's changing lifestyle.

Paul Rumsey (b. 1953) - Museum Head, 2018

(With Legba, Molech, El Tio, Czech devil puppet and Satan)

source

Paul Rumsey (b. 1953) - Every Man His Own Chimera, 2017

Neptun

Avalanche at Sea by Rajeev Patel

My Moon 🌙 and My Star⭐ Nothing beats the joy of seeing my floofs running across the beach 🌊