Eksiklik Hissi Dünyadaki En Zor şeylerden Biri. İçimde Bir Boşluk Var Ve Asla Dolmuyor çünkü

Kendime çok sinirliyim sanki bu aralar. Neden, niçin ??? Bilmiyorum ama anlamaya çalışıyorum kendimi. Bunu çözmeye çalışıyorum. Kafamdaki susmayan ses hemen bu delikten sızıyor ve işlemeye başlıyor bana zehrini. Sen kimsin ki, sen bu hayatta ne başardın, sen ne yaptın ki, baban için kardeşin için ne yaptın, kendin için bir şey yaptın mı.... diye giden bir sürü şey diyor. Ama en çok da şımarık olduğumu her şeyi gereksiz büyüttüğümü ve her zaman haksız olduğumu söylüyor. Bazı sözler var ki o sözleri hak ettiğimi düşündüğüm anlarda kendimi daha haksız hissediyorum. "Ben kimim ki onun hayatına karışıyordum. " Gerçekten kalbim kırılmıştı ben sadece onu düşündüğüm için tavsiye vermiştim. Galiba yine çok düşünmeye başladım her şeyi.

HAPSOLMAK

Acı çeken bir ruhtu benimki,

Kanlı bir bıçaktı elindeki.

Ruhumu delik deşik edendin sen,

Ben ise sana aşık olan bir zavallı,

Seni her zerrenle her halinle sevdim.

Elin daha çok kanladı, kinin aktı bana.

Bu bir savaş mıydı yoksa?

Dikenli çalılıklarda yürümek gibi,

Sana aşık olmak.

Zehrini her yerime bulaştırdın.

Bırakamıyorum seni, yapamıyorum bunu.

Elim kolum bağlı.

Senden kurtulmak için en sonunda yaktım.

İçimdeki her şeyi,

Önce fotoğrafları ardından bana aldığın o gitarı,

Sonrası kolaydı.

Kül olana kadar izledim içimdeki ateşi.

Ardından bana gülümseyen bir fotoğrafın kaldı.

Her şey bu kadardı...

Kara günler seni bekliyor

Nefes almak zorlaşıyor sanki.

Kalbinin atıp atmadığını umursamadığın anda,

Yok oluyor içindeki yeşillikler.

Umutların tek tek sönüyor.

Kara günler seni bekliyor.

Görünmez olmaya ant içtiğinde,

Sevilmediğin de yaşamayı umut ettiğinde,

Ruhun karanlığa gömülüyor sanki.

İşte o an,

Kara günler seni bekliyor .

"Hayatta olmak istediğin kişi ve olduğun kişinin arasında uçurum olduğunu fark ettiğinde hayâl kurmak gerçekten zorlaşıyor sanki."

Yalnızlık Denizi

Yalnızlık denizinde kayboldum.

Her yer sessiz.

Bir gün bir ses geldi kulağıma.

İçimdeki umutları ne kadar yıksam da,

Engel olamadım duygularıma.

Yüzdüm, yüzdüm.

Gördüm bir kesik daha almışım.

Yıkıldım olduğum yerde.

Hapsoldum yalnızlık denizinde.

Hüzün kalbin aynasıdır. İnsan en çok acıyı hisseder kalbinde, acıyı hissettiğinde yaşadığının farkına varır. Çünkü acı insanın hem ruhuna hemde bedenine mıhlanır.

"Bir varmış bir yokmuş" diye başlamış masalı küçük kızın. Masalı başlarken bile hüzünlüymüş küçük kızın. Doğumunda annesini kaybetmiş. Babası ile baş başa kalmışlar. Küçük kızın babası onu o kadar ama o kadar çok severmiş ki onun canı yansa onun canının acısını kendine alırmış. Küçük kız babasını böyle görünce çok üzülürmüş. Babasına bir gün sormuş " Neden benim acımı alıyorsun benden?" Babası demiş ki " Sen canının yanmasını ister misin? "Küçük kız da " İstemiyorum ama senin de canının yanmasını istemiyorum" demiş. Babası gülümseyerek "Bende canım yansın istemiyorum o yüzden senin acılarını alıyorum." demiş elini kalbinin üstüne koyarak " Çünkü senin canın yandığında benim yüreğim parçalanıyor." Küçük kız koşarak babasına sarılır. "Sende benim canımsın!" diye neşeyle bağırır. Ancak küçük kızın bilmediği babasının onun acılarını aldığında ömründen eksildiğidir.

Gel zaman git zaman küçük kız artık büyümüş ve babası ile ormanda sebze-meyve yetiştirmeye başlamışlar. Küçük kız büyüdükçe babasına bakıp onun daha hızlı yaşlandığını fark etmeye başlıamış ve bunu babasına sormaya karar vermiş ancak babası bu konu hakkında onu geçiştirmiş.

Bir gün küçük kız hayvanlarına bakarken köpeğinin kaçtığını görür ve çok üzülür çünkü bu köpek ona babasının hediyesidir. Bunu babasına söylediğinde babası yine kızının acısını alır. Küçük kız bunun için babasına kaç kere kızsada babası yine onu dinlememiştir. Küçük kız tam babasına bunu yapmamasını tekrar söylerken babası oradıkça bayılır. Küçük kız çok endişelenir ve onu hemen odasına götürüp yatırır. Babasının başında onun uyanmasını beklerken sabah olur ve küçük kız babasına baktığında bir günde oldukça yaşlandığını fark eder, o an babasının onun her acısını aldığında yaşlandığını fark eder. Hıçkırarak ağlamaya başlar. Küçük kızın hıçkırarak ağladığına gören baba onun acısını yine almak için ona sarılmaya çalışır ancak küçük kız bir adım geriye atar. Sonra o babasına sarılır ve onun bütün acısını alır. Küçük kızın babası acılarının hepsinin geçtiğini ve olması gereken yaşında gözüktüğünü fark ettiğinde korkarak kızına bakar ve kızın ne yaşlandığını ne hastalandığını fark eder. Küçük kıza hiçbir şey olmamıştır çünkü onun her daim onu her koşulda seven ve onu destekleyen bir babası vardır. Bu kadar güzel sevilen bütün çocuklar gelecekte çok güçlü ve sevgi dolu yetişkinler olacaktır. Küçük kız ve babası ormanın derinliklerinde sonsuza kadar mutlu bir şekilde yaşamlarını sürdürmeye devam ederler.

Ruhum bedenimden taşmak istiyor. İstediği her yeri dolaşmak ve en önemlisi nefes almak istiyor. Önemli, önemsiz, haklı, haksız, doğru, yanlış her şeyi kafama takmaktan yoruldum ve buna engel olamıyorum. Hayat gerçekten başkalarına göre hareket etmek için çok kısa ve acımasız bir yer. O yüzden bu hayatı kendim için yaşamak istiyorum ama nasıl yapacağımı bir türlü bulamıyorum.

GELECEĞİM BİR GÜN

Yaşadığın yere bakıyorum.

O kadar sessiz ve huzur dolu ki,

Acaba diyorum,

Ben ne zaman gidebilirim yanına?

Oraya gelmeyi çok istiyorum.

Ama geldiğimde yanında olamamaktan korkuyorum.

O yüzden bekliyorum zamanını.

Geldiğimde umarım doğru kapıdan girebilirim.

YAĞMUR YAĞDI İÇİME

Yağmur yağdı içime ,

Bir barut misali patladı

Darmaduman oldu içim bir anda

Tuhaf bir koku sardı

Yağmurlu bir havada içilen

Sigara dumanı gibi

Aklım, başım çorap söküğü

Anlamsız ve karmaşık

Sorguladım hep seni

O gülüşündeki nefesi

Hayata tutunduğun fikirleri

Islandı saçların düşlerimde

Bir tutam kokun kaldı yüreğimde

İçim hep hüzün dolu

Niçin, neden, niye?

Bırakıp gittin beni

O günden beri

Elimde bir gitar, kalbimde bir sökük

Dolaşıp durdum sokaklarda

Bir bir arkasını döndü, baktı herkes

“Bu kaçık kim?” diye

Dedim onlara: “Bir sevda delisi,

Yüreği isli ve çamurlu birisi.”

Umarım kırmadım sizi.

Elimde bir viski şişesi

Ayırmadım, sen gittiğinden beri benimle

Niçin, neden, niye?

Bırakıp gittin beni

Yüreğim seninle cıvıl cıvıldı

Sen gittin ve çamur her yer

Niçin, neden, niye?

Bırakıp gittin beni

Niçin, neden, niye?