Karanfilsokagindakelebek

ibrahim, baltanın suçu yok. kırılmak puttan eskidir bilmiyorsun.

sen bir Züleyha’sın bir Yusuf’un içinde

ben kapkara bir saray bir zindanın içinde.'

O umuttan kalanları kendi ellerimle yaktım.

göğsümde bir yanardağ kıvranıyor rüveyda, yaraları kapandıkça kanıyor..'

Benim en ağır korkum , taşıtılanlar çocukluktan. .*

asıl mesele içimdeki çölün lunaparka dönmesi. sana bakınca atlı karıncanın jetonu hiç bitmezmiş gibi geliyor.

kurşun gibi izler.

karton bardaklarda tatsız çaylar, hayata dair aforizmalar ve bir de bordo.aşk üzerine konuşulan dümenden duygu barındıran hayatlara sövmeler ve nihayet bir petrol tuvaletinde kusmalar.gönül kıran duvar yazıları ve ağlama durakları.kalben'in ben olsam bakmam bana diyişi ile gözyaşlarım arasındaki metafizik ilişki. neyseler ve keşkeler.dünyanın işleyişi ve benim buna içerlenişim.