Varsın Bahçelerde Rüzgâr Gezinsin, Yağmur Ince Ince Toprağa Sinsin, Bir Başka âlemden Gelmiş

merhem fayda etmez,tabip istemez yaramı saracaksan gözlerin yeter.

asıl mesele içimdeki çölün lunaparka dönmesi. sana bakınca atlı karıncanın jetonu hiç bitmezmiş gibi geliyor.

herkesin hakkıydı , gönlünce yaşamak, özgürce solmak.*

Akışına bıraktım bazı şeyleri... Ânı yaşamayı öğrendim mesela. Yaş aldıkça farkındalıklarım arttı, bende içimde ki çocuğa sarılır oldum.

İsmini içimden söylememin bir bedeli damağımdaki bu yara. Ben daha ne kadar sana kanayacağım, bilmiyorum.

Sana benzer birçok şey ama seni hissettirmez her gülümseme

sıdkıyla ağlarım gözüm yollarda, bülbül gibi de arzum kaldı güllerde

gahi sahralarda gahi çöllerde oturup ağlamak bana mı düşmüş

O umuttan kalanları kendi ellerimle yaktım.

lokman hekim gelse, sarmaz yarayı. '