bi' kere öpse bükülür uzay
yine yazı bekleriz
sevemiyormuş meğer katı kalbim doya doya
hayaller içinde gün görmeye bak
bana göre sen benim olmalısın
sonunda hep canın yanar, beklediğin yer beklemediğin kadar.
normal bir insan gibi "seni seviyorum" demez. onun yerine güler, kafasını iki yana sallar ve küçük bir gülümseme ile "aptalın tekisin" der.
“+ hakkında senin bile unuttuğun şeyler hatırlıyorum. - ya da tam tersi. + evet, belki. - ben ölünce tüm o şeyler de benimle birlikte ölecek..."
teninse cehennemim düşünmem koşarak gelirim
öpsene beni tam da bu gece, inancım kalmamışken hiçbir şeye
hasbinallah