Birbirimize destek olacağımız yerde
İlişki mi yaşıyoruz, dayak mı yiyoruz belli değil.
Zamanımızı geçiriyoruz bu dünyada. Olan bu.
"Şiddetle başlayan hazlar,
Şiddetle son bulur,
Ölümleri olur zaferleri,
Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi"
Tracey Emin, Birds 2012 London Olympic Print, 2011
Ölüm yokluk değil ki intihar kurtuluş olsun
Ama sonra, dışarıda bazı insanlar var - ve bu çok değil, nadir, ama onlardan uzaklaşmana asla izin vermiyorlar. Aslında, buna rağmen seni önemsiyorlar. Ve gerçekten özel olanlar, bu konudan, benden vazgeçmiyorlar. Onlara ne yaptığımın bir önemi yok, her şeye rağmen benimle ilgileniyorlar. Onlara ne kadar sebep verirsem vereyim, beni terk etmiyorlar. Onlara kurtarılmayı hak etmediğimi ne kadar söylersem söyleyeyim, benden umutlarını kaybetmeleri için ne kadar yalvarsam da... Görüyorum ki onlar benim için benim kendime karşı hissedemeyeceğim bir şey hissediyor. Onlar, beni seviyor. Ve yaşadığım tüm acılara rağmen, bu beni iyileştiriyor. Belki anında değil, belki uzun bir süre için bile değil. Ama iyileştiriyor. Ve evet, aksilikler var, birbirimize kötü şeyler söylüyor, birbirimizi incitiyoruz ve ortalık karışıyor, ama bu sadece biziz. Bizim suçumuz. Hangi dünyada olursak olalım. Ve evet haklısın, hepimize şansımızın olmadığı söylendi. Ve yine de ayaktayız, her gün kalkıyoruz. Her gün kırılıyoruz. Ama devam ediyoruz. Ve bu bir kusur değil, bizi biz yapan bu. *Yani evet, bu dünyadan ve bu senden vazgeçmeyeceğim.*
Mr. Robot - People Who Care || https://youtu.be/Xak6h3FnNDI by Cosdomasa
If my life is like a dust, that hides the glow of a rose, then what good am I, heaven only knows...
“Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi. Resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim, yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim...”
243 posts