Bu şarkıyı Ilk Duyduğumda 6. Sınıftaydım. Kendi Düşüncelerimle Dinlediğim Ilk şarkılardan

Bu gün bir melek inmiş gökten. Ama benden başka kimse farketmemiş. Zirâ ben de farketmemişim melek değil de insan olduğunu...

Ve insanlar hep üzerler...

Yazmış Mirzə Şəfi Vazeh:

Ağlımla qəlbimin özgə yolu var,

Hər biri bir yolda puç edər məni.

Birisi sevdadan uzaqlaşdırar,

O biri sevdaya tuş edər məni...

Kavga, vahşet, facia içinde büyüyen insanların en büyük hayali huzur olur. Öyle işte...

Ben gördüğüm bir böcekle çok büyük mutluluk yaşayan bir kızım. Hangi maddiyatdan bahsediyorsunuz?

Bütün gün dehşet bir yağmur yağıyor ve akşam dersten herkesi ıslanmasın diye birileri almaya gelince ve sen o yolu tek başına ıslanarak eve dönünce yol boyu bir burukluk oluşuyor insanda. Değersizlik...? Her neyse.

16 Nisan.

Gösterdiğim kadar umursamaz, gamsız mıyım sanıyorsunuz?

Oysa kalbimde gizli enkaz, ruhumda izler, aklımda binlerce intihar satırları yatıyor...

Artık şu dünya sofrasından kalksak mı? Yani ölelim diyorum. Evet, evet. Ölelim. Lütfen, artık ölebilir miyiz? Ölelim ya.

Şey, birazcık yoruldum da.

Birisi bana iyi davranınca devrelerim yanıyor, ona nasıl karşılık vermeliyim bilmiyorum. Ben görmedim hiç iyi, bilmiyorum.

~sönmüşbiryıldız

Tutamayacaksanız söz vermeyin. Çünkü söz verdiğiniz kişi, tutulmayan her sözle biraz daha yıkılır, mahvolur...

Baba, seni affetsem çocukluğuma ihanet etmiş olurum.

Anne, seni affetsem de kendime ihanet etmiş olurum.