siz o yüksek mevkiinde oturduğunuz koltuklarınız da anlayamazsınız; kerpiç evlerde oturup vatan uğruna şehadete eren evlatların geride bıraktıklarını..
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum, Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
en belirgin iz…
yıkık dökük bir evden çıktım bir sabah içimden özlemi silip. *
Ellerin..
Hayatım bir çizgiyse eğer bir türlü aşamadığım, tökezlediğim eli titreklik sensin.
Gel bir sarılayım sana deyip en yakın yastığa uzanmak
unutma beni çiçekleri..
neden yağmurlu bütün şarkılar?.*