Karanfilsokagindakelebek

Babalar, alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır.

tutun ve yüzleştirin hayatları; biri kör batakların çırpınışında kutsal, biri serkeş ama oldukça da haklı.'

“Kor ateş var sanki içimde. Üflesen daha çok alevleniyor, dursan duramıyorsun. Su dökmek istesen elinde sadece göz yaşların var.”

—

en içimde bir yerde tutunuyor korkular. söküp atmak istesem umudumdan vururlar.*

yıkık dökük bir evden çıktım bir sabah içimden özlemi silip. *

Sonra belki çay içeriz. Şansımız varsa yağmur da yağar.

gözlerinin kadehinden daha içmeden sarhoş oldum. 🌼

gene bir cehennem var yastığımda.'

hangi dünün yansıması bu hüzün?..