yine gözümüz yükseklerde
bir yer bulalım, dünyadan uzak
11 yaşında yaptığım tabloya bakınn
bir şeylerden kaçar gibisin. soluk soluğa ama hiçbir şey anlatmayacağına yemin etmiş gibi sakinsin. gitmek istediğin belli bir yer yok ama kalmak istemediğine artık eminsin. sadece biraz olsun herkesin ve her şeyin susmasını istemişsin, kendini duyabilmek için.
size söyleyemediklerimi, aynanın karşısında ağlayarak kendime söylediğim her ânın hatrı için sizi affetmeyeceğim
Bunaldım, sanki başkaları bana hayatımı nasıl yaşayacağımı söylüyor ben de dinliyor gibiyim.
bi kaç gündür zihnimin arka fonunda düşüncelerimle alakasız olsa da dönüp duran bir şiir