אני קולי שלך, אני כל קולי שלך.... אולי בגלגול אחר
Ada Limón, “To Be Made Whole”, On Being with Krista Tippett
Ne dertlere gebe şu fani hayat
Ruhum bedenim titrer bu sebebten
Ne zormuş sevmek birini
Onsuz yaşamayacağını düşünmek
Bağlanmak körü körüne
Bilmemek geçmişin geleceğe neler getireceğini
Umursaz gibi durup sabretmek
Ama bilmeden kendini bitirmek
Senin dokunmaya kıyamadığın
Büyüsü kaçacak diye kokusuna sürgün kaldığın
Nadide bir çiçeğe güvenememek
Çünkü korkar gerçekten seven adam
Şiddetle başlayan hazlar şiddetle son bulurlar
Ölümleri olur zaferleri
Öpüşürken yanıp tutuşan ateşle barut gibi
Seni tanımadan once bilmezdim ağaçların çiçek açtığı
Yaprak döktüğü mevsimlerin varlığı
Hep resmetmiştim kalbimde, okuduğum kitaplarda
Şimdi buluyorum huzuru, sevgiyi, ve anlamı
Sanırdım ki cennet muhallebiden duvarlar demektir
Varolmanın dayanılmaz ağırlığı altında ezilmemektir
Fakat şimdi şükrediyorum varlığıma, sol yanıma bakıyorum
Bir bakıyorum, sen. Sen burdasın.
Bir yerlerde yazıyodu, ne diyodu, hatırlıyorum
Aslında bizi birleştirmek için dönüyo dünya.
Kendi etrafında
Ve bizim etrafımızda.
Ta ki bizi bu rüyada buluşturuncaya dek.
Ama sonra, dışarıda bazı insanlar var - ve bu çok değil, nadir, ama onlardan uzaklaşmana asla izin vermiyorlar. Aslında, buna rağmen seni önemsiyorlar. Ve gerçekten özel olanlar, bu konudan, benden vazgeçmiyorlar. Onlara ne yaptığımın bir önemi yok, her şeye rağmen benimle ilgileniyorlar. Onlara ne kadar sebep verirsem vereyim, beni terk etmiyorlar. Onlara kurtarılmayı hak etmediğimi ne kadar söylersem söyleyeyim, benden umutlarını kaybetmeleri için ne kadar yalvarsam da... Görüyorum ki onlar benim için benim kendime karşı hissedemeyeceğim bir şey hissediyor. Onlar, beni seviyor. Ve yaşadığım tüm acılara rağmen, bu beni iyileştiriyor. Belki anında değil, belki uzun bir süre için bile değil. Ama iyileştiriyor. Ve evet, aksilikler var, birbirimize kötü şeyler söylüyor, birbirimizi incitiyoruz ve ortalık karışıyor, ama bu sadece biziz. Bizim suçumuz. Hangi dünyada olursak olalım. Ve evet haklısın, hepimize şansımızın olmadığı söylendi. Ve yine de ayaktayız, her gün kalkıyoruz. Her gün kırılıyoruz. Ama devam ediyoruz. Ve bu bir kusur değil, bizi biz yapan bu. *Yani evet, bu dünyadan ve bu senden vazgeçmeyeceğim.*
Mr. Robot - People Who Care || https://youtu.be/Xak6h3FnNDI by Cosdomasa
If my life is like a dust, that hides the glow of a rose, then what good am I, heaven only knows...
Kalbim....
“Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi. Resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim, yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim...”
243 posts